Lee Rogers is een Noord-Ierse singer-songwriter uit Carrickfergus nabij Belfast die in 2006 op plaat debuteerde met het album “Drawing Clocks”, gevolgd door het in 2012 uitgebrachte album “Citizen: General” en eind vorig jaar volgde nog een EP onder de titel “Dark Notions”. Deze week verscheen echter zijn laatste werk in de vorm van een full-cd die “Gameblood” als titel kreeg. Op deze nieuwe plaat brengt hij tien liedjes die hij samen opnam met gitarist en pedal steelgitaarspeler Colin McClean, gitarist-pianist en sythesizerspeler Gareth Dunlop die deze plaat ook producete, bassist Simon Francis en drummer Paddy Lavin.

We vragen ons dezer dagen alsmaar vaker af waarom we songs als deze van Lee Rogers op dit album niet op de radiostations te horen krijgen. In vergelijking met de massa wegwerpmuziek die er wel gespeeld wordt zijn dergelijke liedjes echt een verrijking voor de muziekwereld te noemen. Wat we hiermee willen vertellen kunnen we het best illustreren door u uit te nodigen om naar de twee songs op de bijgaande video’s te luisteren. Het zijn de singles die uit het album werden gereleased: het ijzersterk gezongen “Life And Lies” en de romantische pop- en rocksong “Everytime” waarmee deze plaat uitstekend begint en die door Lee Rogers voor zijn vrouwtje Nikita Hegarty werd gecomponeerd.

Maar daarmee hebben we het zeker nog niet over alle mooie nummers op “Gameblood” gehad want ook “Silent Song”, het als iets van ‘Bear’s Den’ klinkende “Uneasy Love” en de intrigerende ballad “The House” konden ons meteen bekoren. Alvorens hij zich aan een muzikale carrière ging wagen was Lee Rogers gedurende meer dan tien jaar actief als tatoeëerder waarbij hij meermaals werd geconfronteerd met de menselijke kwetsbaarheid die hem later heeft geïnspireerd bij het schrijven van enkele van zijn liedjes.

Wij vinden hem op zijn best performen in de emotievolle ballads op dit album en daar horen de nummers “Homeward Bound”, “Won’t Find Me”, “Fools Gold” en slotsong “Barefoot In The Basement” zeker ook bij. Die laatste song brengt Lee Rogers hier in duetvorm samen met de 48-jarige Noord-Ierse singer-songwriter Foy Vance. Het is een zeer mooi nummer dat volgens ons zeker airplay verdient op de betere radiostations en daardoor misschien wel tot een hitje zou kunnen uitgroeien. Het nieuwste album “Gameblood” van Lee Rogers is naar onze mening dan ook zéér aanbevelenswaardig als aanvulling van uw platenverzameling.

(valsam)